Om even te bewijzen dat we niet uit onze neus vreten: gisteren onwijs leuk festival gespeeld in Witte de With kwartier Rotterdam. Jaja, er is geen beter dessert dan Groninger mosterd en onze publiciteitsmachine werkt nog steeds op volle oorlogssterkte: im Westen nichts neues. Ondertussen waren wij ons even aan het aftrekken op de recensies van onze laatste album ‘Vlucht Witte Raven’: wat een diepgewrochten exegese biedt ons met name subjectivisten: “Nu is er de nieuwe 10” Vlucht Witte Raven, wat meteen alweer een titel is die tot nadenken stemt. Een witte raaf is zeldzaam en is dan ook een recessieve mutatie. Ze hebben ook minder kans te overleven doordat ze voor hun natuurlijke vijanden een ietwat opvallen. De spagaat die ze maken is een zeldzaam dier in een vlucht te plaatsen en ze daarmee niet meer zeldzaam te maken. Los van het feit dat raven liever solitair leven. De tekst van het gelijknamige nummer doet echter vermoeden dat wij mensen recessieve mutaties van de natuur zijn en dat het in de baarmoeder al mis gaat. (…) Ze zorgen wederom voor een compleet overrompelende en bovenal unieke luisterervaring. Zeldzaam als een witte raaf, dus ga ze spotten!”
Los van of we suggereren dat het in de baarmoeder al misgaat (met de vraag: poepen we in ons vruchtwater, lemmingen… kan je ook de baarmoeder als metafoor voor de aarde lezen, maar we staan overal voor open) praat de man geen onzin: hoe solderen we solide solidariteit onder solitaire solisten als wijzelf? Een sociale beweging van vrijdenkers? Individualiteit is immers wat ons redt van conformisme, maar ook wat ons kunstmatig scheidt van het grotere plaatje. Enfin, de rest van de recensie is ook zeer de moeite waard en staat bij de reviewz, evenals een lovende recensie van Vital Weekly. Tot de volgende!
RaaskalBOMfukkerZ 
Leave a Reply